„Dlaczego to zdjęcie tu jest?” zapytała łamiącym się głosem.
—Bo… Kupiłam ten dom, wiedząc, że nadal należy do ciebie. Wyremontowałam go. Nie wiedziałam, czy jeszcze żyjesz. Szukałam cię, mamo. Długo.
Odwróciła się do niego, a w jej oczach pojawiły się łzy.
—I dlaczego czekałeś trzydzieści lat? Czemu do mnie nie zadzwoniłeś? Ani razu…
