8. Rak
: Z biegiem czasu wewnętrzny stan zapalny i wzmożona produkcja insuliny mogą powodować nienormalne i szybkie namnażanie się komórek.
Komórki rakowe żywią się cukrem, więc to kolejny powód, dla którego należy przestać spożywać cukier.
Jak nadmiar cukru wpływa na organizm?
Rak jest uważany za globalną epidemię. Szwajcarskie badanie dotyczące globalnej zapadalności na raka wykazało, że nadmierne spożycie cukru w krajach uprzemysłowionych jest jednym z głównych winowajców. W samych Stanach Zjednoczonych szacuje się, że 30–40% wydatków na opiekę zdrowotną przeznaczane jest na leczenie chorób związanych z cukrem.
Badanie z 2014 r. opublikowane w czasopiśmie Journal of Clinical Investigation było pierwszym, które analizowało, w jaki sposób złośliwe i łagodne komórki nowotworowe reagują na podwyższony poziom cukru we krwi.
Wszystkie komórki zużywają glukozę jako paliwo. Naukowcy odkryli, że komórki nowotworowe (zarówno złośliwe, jak i łagodne) nie tylko zużywają cukier, ale jego nadmiar zaburza również normalną ekspresję komórkową i powoduje „wzrost kanonicznej sygnalizacji onkogennej” (rozwój guza). Jest to spowodowane złożonymi reakcjami metabolicznymi komórek na cukier.
Co ciekawe i zachęcające, gdy ograniczymy spożycie cukru, komórki z czasem wracają do normalnego funkcjonowania.
Cukier =
tkanka tłuszczowa. Mówiąc prościej, jeśli jesz za dużo cukru, przytyjesz. W rzeczywistości cukier sprzyja przyrostowi masy ciała na kilka sposobów, z których niektóre zostały wymienione powyżej. Badania kliniczne jednoznacznie dowiodły, że zwiększone spożycie cukru prowadzi do przyrostu masy ciała. Metaanaliza konsekwencji nadmiernego spożycia cukru wykazała, że po rocznej obserwacji tendencja do przyrostu masy ciała i otyłości była średnio o 55% wyższa u osób regularnie spożywających produkty zawierające cukier niż u osób, które ograniczyły jego spożycie.
Ilość spożywanych napojów gazowanych i bezalkoholowych jest szczególnie skorelowana ze znacznym przyrostem masy ciała, co bezpośrednio prowadzi do otyłości i cukrzycy.
Napoje gazowane light są równie szkodliwe, jak te bezglutenowe, ponieważ zawarte w nich sztuczne słodziki nie są metabolizowane przez organizm i odkładają się w komórkach tłuszczowych, co prowadzi do stanów zapalnych i przyrostu masy ciała.
Każdego roku w Stanach Zjednoczonych spożywa się miliardy galonów napojów gazowanych.
W badaniu z 2006 r. opublikowanym w czasopiśmie American Journal of Clinical Nutrition stwierdzono: „Wyniki dużych badań przekrojowych, w połączeniu z wynikami dobrze przeprowadzonych prospektywnych badań kohortowych z długim okresem obserwacji, wskazują na pozytywny związek między większym spożyciem napojów słodzonych a przybieraniem na wadze”.
Waga i otyłość u dzieci i dorosłych… Porcja 350 ml napoju gazowanego zawiera 150 kalorii i 40–50 gramów cukru z syropu glukozowo-fruktozowego (HFCS), co odpowiada 10 łyżeczkom cukru stołowego. Jeśli dodamy te kalorie do typowej amerykańskiej diety bez ograniczania spożycia z innych źródeł, 1 napój gazowany dziennie może spowodować przyrost masy ciała o 6,75 kg w ciągu roku.
Oznacza to, że jeśli wypijasz tylko jedną puszkę/butelkę napoju gazowanego lub słodzonego dziennie, nie wprowadzając żadnych zmian w diecie ani ćwiczeniach, możesz przytyć 7 kg w ciągu roku, tylko z powodu dodanego cukru.
Ile cukru to za dużo? Cukier naturalny, taki jak ten zawarty w owocach, zawiera również witaminy, minerały i fitochemikalia, które wspomagają metabolizm i umożliwiają komórkom efektywne wykorzystanie składników odżywczych.
Zalecane dzienne spożycie węglowodanów zależy od wieku, rozmiaru i poziomu aktywności. Jednak Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne zaleca ograniczenie spożycia cukrów dodanych (nienaturalnych) do średnio 6 łyżeczek/30 gramów dziennie (około 100 kalorii) dla kobiet i 9 łyżeczek/45 gramów (około 150 kalorii) dla mężczyzn.
Etykiety z wartościami odżywczymi podają całkowitą ilość węglowodanów w żywności pakowanej, podzieloną na błonnik i cukier. Ogólnie rzecz biorąc, ponad 22,5 g cukru uważa się za zbyt dużą ilość cukru, a 5 g lub mniej za zbyt małą. Całkowite spożycie węglowodanów powinno stanowić około 45–65% dziennego spożycia kalorii.
W typowej diecie 2000 kalorii, 900–1300 kalorii, czyli 225–325 gramów, powinno pochodzić z węglowodanów. Możesz sprawdzić etykiety, aby określić, ile cukru dodanego i węglowodanów ogółem spożywasz z żywności paczkowanej w ciągu dnia. Możesz również określić zawartość węglowodanów w produktach, korzystając z takich źródeł jak informacje żywieniowe. Aby dać Ci pojęcie o zawartości węglowodanów w typowych produktach:
1 kromka białego chleba zawiera 15 g (1,5 g dodanego cukru).
100 g makaronu zawiera 25 g (8% zalecanego dziennego spożycia).
100 g ryżu zawiera 28 g (0,1 g cukru).
1 średnie jabłko: 19 g (w tym błonnik)
. 100 g typowych płatków śniadaniowych: 68 g (1 g dodanego cukru).
1 puszka coli (350 ml): 39 g (cukier całkowity).
1 średnia marchewka: 6 g (w tym błonnik).
Sztuczne słodziki: lepsze niż cukier?
Sztuczne słodziki nie są dobrą alternatywą dla rafinowanego cukru. Przytłaczające dowody sugerują, że przyczyniają się one do otyłości, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, chorób sercowo-naczyniowych i neurodegeneracyjnych, zespołu metabolicznego, depresji, przewlekłych bólów głowy i nowotworów.
