Składając pranie, rozmyślałam o rutynie, która stała się stałym elementem mojej codziennej rutyny. Niczym dobrze naoliwiona maszyna, pędziłam od zadania do zadania. Pranie, gotowanie, sprzątanie – wszystkie te czynności były częścią mojej codziennej rutyny. Dziś nie było inaczej.
Po załadowaniu pralki poszłam do kuchni przygotować obiad. Zegar wskazywał dopiero 14:00. Miałam jeszcze kilka godzin, zanim David i Jake wrócą do domu.
Kobieta gotuje | Źródło: Pexels
Potem postanowiłem zająć się pokojem Jake’a. Wyglądał, jakby przeszło przez niego tornado. Ubrania walały się wszędzie, a jego biurko było zawalone książkami i papierami. Uśmiechnąłem się i pokręciłem głową. „Typowy nastolatek” – pomyślałem.
Zaczęłam zbierać brudne pranie i wrzucać je do kosza na pranie. Przedzierając się przez bałagan, zauważyłam, że drzwi szafy są uchylone. Otworzyłam je i zobaczyłam stertę rzeczy rozrzuconych po podłodze. Wśród starych zabawek i przyborów szkolnych leżała mała, zakurzona, zapomniana skarbonka.
Nieuporządkowany pokój nastolatka | Źródło: Midjourney
Przyjrzałem im się z ciekawością. Wydawały się cięższe niż pusta skarbonka. „Co tam jest?” – zastanawiałem się. Bez namysłu odwróciłem ją i szukałem sposobu, żeby ją otworzyć. Gdy się naszukałem, ręce mi się ześlizgnęły, a skarbonka spadła na podłogę z głośnym hukiem.
Różowa świnka skarbonka | Źródło: Pexels
Krzyknąłem: „O nie!”, gdy ceramika się roztrzaskała. Ukląkłem, żeby pozbierać kawałki i zobaczyłem coś dziwnego. Wśród monet było kilka banknotów stu dolarowych. Moje oczy rozszerzyły się ze zdumienia. „Skąd to się wzięło?” – wyszeptałem.
Starannie zebrałem pieniądze i odliczyłem co najmniej tysiąc dolarów. Zadałem sobie wiele pytań. Jake nigdy nie miał tyle pieniędzy i na pewno mu ich nie daliśmy. Kontynuując zbieranie banknotów, znalazłem coś jeszcze: mały plik zdjęć.
Banknot stu dolarowy | Źródło: Pexels
Zrobiłem zdjęcia i obejrzałem je. Na każdym zdjęciu David był z inną kobietą w innym miejscu.
Ręce mi drżały i robiło mi się niedobrze. „Co to jest?” – wyszeptałam. Nie mogłam uwierzyć własnym oczom. Miałam wrażenie, że świat mi się wali.
W tym momencie usłyszałam otwieranie drzwi wejściowych. „Mamo, jestem w domu!” – zawołał Jake. Szybko złapałam zdjęcia i pieniądze i schowałam je pod stertą ubrań. Musiałam porozmawiać z Jakiem, ale najpierw musiałam się uspokoić.
Kobieta patrzy na zdjęcie | Źródło: Pexels
Wzięłam głęboki oddech i wyszłam na zewnątrz, żeby go powitać. „Cześć, kochanie. Jak było w szkole?” – zapytałam, starając się zachować spokój.
„Wciąż to samo, wciąż to samo” – odpowiedział Jake, stawiając plecak obok drzwi. Spojrzał na mnie i zmarszczył brwi. „Mamo, wszystko w porządku? Wyglądasz blado”.
Wymusiłam uśmiech. „Nic mi nie jest, jestem tylko trochę zmęczona tym całym sprzątaniem”.
Jake zmrużył oczy. „Jesteś pewien?”
Nastolatka na różowym tle | Źródło: Pexels
Skinęłam głową i starałam się zachować spokój. „Tak, po prostu miałam długi dzień. Może odrobisz pracę domową? Kolacja będzie wkrótce gotowa”.
