Wycofują się w ciszę.
Zamiast domagać się czułości, wolą milczeć. To wycofanie nie jest wyrazem braku zainteresowania, lecz formą skromności. Obawiając się, że ich potrzeby zostaną źle zrozumiane, wybierają spokój i liczą, że druga osoba wyczuje ich dyskomfort.
Szukają uznania gdzie indziej.
Komplement w pracy, przyjacielska wiadomość, kilka pozytywnych reakcji w mediach społecznościowych… Te zewnętrzne gesty nagle nabierają ogromnej wartości. Przypominają nam, że wciąż można być zauważonym, docenionym i rozpoznanym – nawet z daleka.
Uciekają myślami.
Gdy w życiu codziennym brakuje łagodności, umysł zaczyna błądzić. Wyimaginowany spacer, radosne wspomnienie, kojąca scena… Te marzenia nie są ucieczką, lecz sposobem na ożywienie wewnętrznego świata i zachowanie nadziei.
Zostawiają subtelne wskazówki
