Najważniejsze ustalenia badania
ujawniły niewielką, ale istotną korelację: osoby genetycznie predysponowane do drzemek miały nieznacznie większą objętość mózgu
.
Różnica wyniosła około 15,8 centymetrów sześciennych – co odpowiada spowolnieniu kurczenia się mózgu związanego z wiekiem o około 2,5 do 6,5 roku. Ponieważ kurczenie się mózgu często wiąże się z pogorszeniem funkcji poznawczych i neurodegeneracją, sugeruje to, że drzemki mogą odgrywać rolę w utrzymaniu struktury mózgu w dłuższej perspektywie.
Jednakże badanie
nie wykazało znaczącego związku między markerami genetycznymi a innymi funkcjami mózgu, takimi jak pamięć, czas reakcji lub wielkość hipokampa.
Ludzie, którzy często śpią, mają nieco większe mózgi, ale na podstawie zastosowanych metod pomiarowych można stwierdzić, że niekoniecznie przekłada się to na lepszą sprawność umysłową.
Normy kulturowe i sprzeczne dowody
Drzemki są powszechne w wielu kulturach, począwszy od sjesty w basenie Morza Śródziemnego, po przerwy obiadowe w niektórych częściach Azji.
Poprzednie badania wykazały, że krótkie drzemki mogą poprawić czujność i funkcje poznawcze w krótkim okresie. Jednak jeśli chodzi o długoterminowe zdrowie mózgu, dowody są niejednoznaczne.
Dla zilustrowania tej tezy
: niektóre badania łączą częste drzemki ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń neurologicznych, podczas gdy inne badania sugerują odwrotny wniosek.
Celem niniejszego badania jest wyjaśnienie tej debaty poprzez zbadanie wpływu genów na drzemki i ich możliwego związku ze zdrowiem mózgu.
Należy ostrożnie interpretować wyniki.
Chociaż randomizacja mendlowska oferuje bardziej wiarygodny sposób badania związków przyczynowo-skutkowych, nie dostarcza ona jednoznacznych dowodów. Badanie nie monitorowało faktycznego zachowania związanego z drzemkami, a jedynie predyspozycje genetyczne, dlatego nie jest jasne, jak długość, częstotliwość i jakość drzemek wpływają na zdrowie mózgu.
Badanie opierało się również na szerokich, subiektywnie deklarowanych kategoriach, takich jak „nigdy”, „czasami” lub „przez większość czasu”, dotyczących częstotliwości drzemek, pozostawiając miejsce na subiektywną interpretację. Co więcej, próba nie była zbyt zróżnicowana, a nakładające się zestawy danych mogły wprowadzać subtelne błędy systematyczne.
Dlaczego drzemka może być pomocna?
Badanie nie badało, jak drzemki mogą wspierać zdrowie mózgu, ale inne badania pokazują, że sen pomaga usuwać toksyny z mózgu i wspiera utrzymanie komórek nerwowych.
Drzemki w fazie głębokiego snu wolnofalowego mogą pomóc w utrzymaniu objętości mózgu poprzez wspomaganie procesów naprawczych. Niektórzy sugerują, że śnienie i faza REM mogą również przyczyniać się do odnowy psychicznej.
Aby zilustrować
końcowe przemyślenia: drzemać czy nie drzemać?
Chociaż wyniki nie dowodzą, że drzemki czynią nas mądrzejszymi lub poprawiają pamięć, sugerują, że odpoczynek w ciągu dnia może odgrywać niewielką, ale istotną rolę w utrzymaniu struktury mózgu w miarę starzenia się. Mimo to eksperci ostrzegają przed nadmiernym poleganiem na drzemkach, ponieważ nadmierna ilość snu w ciągu dnia może zaburzać sen.
Ostatecznie utrzymanie zdrowego, 24-godzinnego rytmu snu pozostaje kluczowe. Drzemki, jeśli są spożywane z umiarem, mogą być korzystnym uzupełnieniem prawidłowej higieny snu, ale nie mogą jej zastąpić.
