Kiedy moja mama zaczęła mieć problemy z nogami, wciąż pamiętam ciche skrzypienie jej krzesła przy oknie. Każdego ranka siadała tam, ściskając kolana i szepcząc cichą modlitwę o ulgę w ciężarze i bólu. Bywały dni, kiedy nie mogła wyjść do ogrodu, który tak bardzo kochała. W tamtych czasach nie było skomplikowanych lekarstw, tylko mądrość starożytnych receptur i aromatyczne zioła, przechowywane w małym drewnianym pudełku w naszej kuchni.
Nasza rodzina, podobnie jak wiele innych, polegała przede wszystkim na tym, co dawała natura. Do najprostszych lekarstw należały czosnek i goździki, dwa skromne kuchenne skarby, na których nasze babcie polegały od pokoleń. Choć ta prosta kombinacja nie dawała im ulgi w bólu, dawała ciepło i ukojenie w niespokojne noce i chłodne poranki.
Dzisiaj dzielę się z wami jej cichą praktyką, nie jako lekarstwem, ale jako przykładem ludowej mądrości, którą możecie wypróbować, jeśli i wy czujecie zmęczenie w nogach.
